Bu gece çok özledim havasını, suyunu, taşını toprağını.. Burnumda tütüyor.. Sabah doğan güneşini izlerdim odamın penceresinden. Bütün şehir uyku da sanki de bir ben ayaktaymışım gibi öyle kuş bakışı misali; evleri dip dibe, sokakları daracık ama tertemiz, adaları yemyeşil... Benim gençlik şehrim.. Genciyle, yaşlısıyla, erkeğiyle , kadınıyla, kızıyla, adamıyla, adam olamamışıyla, aşığıyla, sarhoşuyla, çaresiziyle, zenginiyle, fakiriyle, mutlusuyla, mutsuzuyla, öğrencisiyle , öğrenci olmaya çalışanıyla, yüksek ses müziğiyle, sanatıyla , kültürüyle , heykeliyle... hepsiyle özledim.. Bu sefer çok başka özledim seni.. En güzel yıllarımın geçtiği, en güzel arkadaşları tanıdığım , en çok okuduğum , en çok gezdiğim , en çok kazandığım ve aşkımı en çok acıtan şehir... Eskişehirim, seni çok sevdim ben!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder