Kuru bir ''hoşçakal'' ın geride
bıraktıkları bazen o kadar derin olur ki, dakikalarca baka kalırsın. Gözlerin
sadece ''hoşçakal''da ve yapmak zorunda olduğunu yaptığın için gururlu ama
yapamadıkların için ise mutsuzsundur artık... Hayat, yeni bir son daha çıkardı
işte karşımıza. Belki de bu gerçek son, belki de gerçeklerle yüzleşmenin getirdiği utanç yüzünden bu
gerçek son! Halbuki içimizdekiler bambaşka, bundan artık eminim.. Ama kader
bizi aynı çizgide tutmamak için elinden geleni yapıyor ve o kader ki hiç
birimiz ona karşı gelemeyiz, bu böyle, olması gereken belki bu değil... ama bu
böyle işte!! Mecbur kalırsın sende ''kendine iyi bak'' demeye! Yine bir gece,
gece de yine bir hüzün, hüzünde yine bir sen varsın.. Ama bu sefer eminim,
hüznüme ortaksın...