29 Ocak 2012 Pazar

Roses And Wine...

  
  
Bazı şarkılar vardır
Uyumadan önce 10 kere dinlenilir 
Rüyada sevgiliyi görme ümidiyle... 
Ninni gibi, 
Kaybedilmiş aşkların yerini almış büyük sevdaların sesi gibi.... 

28 Ocak 2012 Cumartesi

...

         Ben kimim? sorusunu sorabilen insandır güçlü olan… Cevabı sorudan daha az mühim bir şey bu. Kendine gelebilmek için , seni tüm gücüyle başkalaştırmaya çalışan bu dünyaya direnişin ilk zaferidir. Varoluşun ve bilginin kaynağını aramaya dair ilk adımdır. İşte bu yüzden 'Ben kimim !?...' Belki aylarca belki yıllarca cevabı düşünülmesi gereken bir soru bu. Toplumsal rollerimizin dışında, ana - baba - abla - eş -  öğretmen - öğrenci vb. olmanın dışında Biz Kimiz?  Bu soruyu kendilerine sorabilenlerdir benim saygı duyduklarım ve örnek aldıklarım. Ama o kadar az ki…  Pek çoğu Tarihin tozlu sayfalarında siyah beyaz yazılmış birer hatıra şimdi. Öğrenilmesi ve sahip çıkılması gereken birer bilgi hazinesi... İşte bu yüzden Nostaljik Hatun bu yüzden eskilere olan bu sevda…

Hocaların Hocası Bir Türk Kadını : Samiha Ayverdi

  

      O, dogmatik ve şekilci olmadı. Kemikleşmiş inançlara karşı mücadele etti. İnanç, sevgi ve umut kaleminin mürekkebiydi. Kimileri ona Vakıf ana, kimileri tarihçi, kimileri edebiyatçı , kimileri Osmanlı hanımefendisi , kimileri milliyetçi , kimileri mutasavvuf dedi. O hepsine güldü ve AMİN dedi. Ve dedi ki ; ' Vatan müdafası bir toprak ve coğrafya davası olduğu kadar, kültür, sanat, iman, medeniyet, ilim ve milleti millet yapan değerlerin korunmasıdır. Taassup, ister marksizm adında ilericilik biçiminde, ister Din adında yobazlık şeklinde olsun idrakleri (algıları) dondurduğu ve düşünceyi öldürdüğü için beşeriyetin (insanlığın) yüz karasıdır.'   

         Ona 'kimsin?' diye sordular. 'Bu dünyada işi bitenim' dedi. 'Ee o zaman neden sefere çıkmassın' dediler. ' Bu dünyada işi bitmemiş olana yoldaşlık etmek Murad'dır' dedi... 

Cemalnur Sargut'a Bir Teşekkür...


      Yüreklerimize öyle bir kıvılcım ateşleyen bazı insanlar vardır ki onlara saygıda kusur edilmez. Büyük bir hayranlıkla izlenir, dinlenir yaptığı her şey... Belkide bir işarettir böyle şahsiyetlerin hayatımıza girmiş olması kendimize gelmemiz için ya da aslında var olan güzelliklerin ortaya çıkması için.. Kendimi çok şanslı ve huzurlu hissediyorum bunlardan biri olan Cemalnur Sargut'u tanımakla... Kendisine akademik çalışmalarında başarılar diliyor ve İlmini bizlerle paylaştığı için sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum... 

25 Ocak 2012 Çarşamba

Ben seni sadece gece severim...

            Bir insanın değişmiş olduğunu düşünmek ve buna inanmak ne acı... Ne okunan kitaplar, ne izlenen filmler, ne arkadaş sohbetleri... hiç bir şey insanı değiştirmiyormuş bunu da gördük.. Özünde hep aynı, hep aynıyız işte... Olmak istediğimizi oynuyoruz hiç olamamış vücutlarımızda... Öyle yatıyoruz, öyle kalkıyoruz ve öyle de seviyoruz...  Her şeyin bir bedeli var, yada bir ödülü... Ne acı bunu bile bile sevilmekte...   
            Peki ya sevmek? Biz çok mu masumuz ki... Eski aşklarımızı hani unutmuştuk, hani nefret ediyorduk... Falan filan geçeceksin bunları kızım... Hala onu görüyorsan rüyalarında geçeceksin... Ne sen O'nu unutabilirsin ne de O seni...  Siz bir filmin en kötü sonusunuz.. Ve güzel bir son için ikinci bir senaryo ihtimali de yok artık...   
          Oğlum sen aklıma geldikçe en acıklı şarkılarımı dinliyorum hala, acım hiç bitmesin diye.. Hiç bitmesin de sayende bu ilhamı kaybetmeyeyim diye.. Eğer olur da bir gün bu yazıları okursan, ne olur eskisi gibi şişirme kendini.. Artık yok çünkü ne eski ben ne eski sen.. Sadece bir şiirsin benim için, durup durup dinlediğim, arada bir içtiğim, iki kadeh arasında ağladığımsın o kadar.. Sabah olur unuturum.. Biter gidersin... Ve ben seni sadece gece severim... 

           



13 Ocak 2012 Cuma


Bu aralar köşelerini kıvırdığım çok sayfalarım var 
'Aaa bu da güzelmiş 
Bu da!' diye  
Diye diye... 
Bitirdiğim şiirlerim var 
Deliler by Yeni Türkü on Grooveshark

12 Ocak 2012 Perşembe

Kendi Sesimden , Kendi Şiirim...





Seni ilk gördüğüm yeri hatırlıyorum... İstanbul
Son gördüğüm yeri de.. 
Arası olmadı ki
Ben İstanbul'da kaldım 
İstiklal'de... 
Halbuki alıp gelmiştim herşeyi
Kör gibi 
Sağır gibi... 
Geçip gittiğim tren rayları üzerinde bırakmıştım
öyle geldim işte 
Çırılçıplak
Anadan doğma gibi... 


Haydarpaşa hiç o kadar kalabalık gelmemişti
Gözlerim arıyordu da 
Sen yoktun..
Ah haydarpaşa
Sen hiç gördün mü böylesini
Yalnız yapayalnız....
Kalabalıklar üstüme üstüme  geliyordu.. 
Geliyordu da sen yoktun
Arkası dönük her erkeği sana benzetiyordum 
Yada kendimi kandırıyordum
Herneyse...  
...
Ve sonra
Karaköy vapur iskelesi ! 
Durdum, dalgaları çektim içime 
Havayı izledim 
Yürüyen kuşları 
Uçuşan insanları...
Bir ben vardım,
Bir de Karaköy iskelesi... 
Yüzebilirdim sanki karşıya o kadar heyecanlıydım işte
Ama o kadar da kırgın... 
Nasıl bir girdaptı Allahım 
O'na rağmen 
Yine gidecektim 
Oraya
O'na rağmen...

11 Ocak 2012 Çarşamba

Son günlerde dilime de kulağıma da takılan bu şiirle başlıyorum içimdekileri dökmeye. 

Son zamanlarda diyorum çünkü; olmaması gereken şeyler geliyor başıma ve hiç olmaması gereken insanlar da hayatıma !

İnsan neden bunca sene sonra yırtık dondan çıkar gibi çıkar ve bıçak gibi keser zamanı....  

Hiç yeri değildi arkadaş! Hiç... 

Konuşamıyorum bile sana, yüzüne bile bakamıyorum, 
Utancımdan değil acımdan.. 

Evet öyle acıyorum ki sana.. 

Öyle Çook Kİ !!!



Gece Nöbeti

Daha az seviyorum seni.. 
Giderek daha az.. 
Unutur gibi seviyorum.. 
Azala azala.. 
Aramızdaki uzaklığın karanlığında.. 

Geceler kısalıp..gündüzler uzuyor öyle olunca.. 
Daha az seviyorum seni.. 
Kendini iyileştiren bir yara gibi.. 
Daha az.. 
Ve zamanla.. 

Sen geceyi tutuyorsun..ben nöbetini.. 
Uzak dağ kışlalarında.. 
Görmüyoruz birbirimizi.. 
Usul usul sis iniyor.. 
Kopmuş yollara.. 
Işığı hafif..uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin.. 
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda.. 
Sevgilim sevgilim 
Yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin 
Nöbet kadar yalnızken öğreneceksin bunu da.. 

Artık daha az seviyorum seni.. 
Unutur gibi..ölür gibi daha az.. 
Yeniden ödetiyorum kendime 
Onca aşkın öğretemediğini.. 
Kolay değildi.. 
Yalnızca sevgilimi değil..evladımı da kaybettim ben.. 
Kaç acı birden imtihan etti beni.. 
Bir tek gece vardır insanın hayatında.. 
Ömür boyu sürer nöbeti.. 
Bu da öyleydi.. 
İyi ol.. 
Sağ ol.. 
Uzak ol.. 
Ama bir daha görme beni.. 



Murathan MUNGAN / Gece Nöbeti